خدايا ختم بخير كن
خدايا ختم بخير كن چقدر اين روزها خسته ام... درددل ميكنم براى بزرگى ات، نميدانم پسرى ميشوى كه سنگ صبور مادر باشى يا...
شادى ام لحظه ايست و با كوچكترين بهانه قلبم تنگ ميشود و دلم ميگيرد...
ظاهر همه چيز خوب و آرام است، نميدانم چرا همه تلاطم ها هجوم به قلب من آوردن!!! چه درد بى درمانى ست خدايااا
دلم ساراى پر انرژى و با نشاط و مهربان قبل را ميخواهد... چقدر از من دور است...
...محمد حسينم امشب هم مثل خيلى از شب ها بى قرارى، باز يا من يك چيز ممنوع خورده ام يا خودت! ديگر عقلم به جايى نميرسد...
اسمش يه آلرژى ساده است، هزار و يك ماجرا دارد... خدا رو شكر، تمام ماجراهايش به يك لحظه مريضى هاى عجيب و غريب اين روزگار نميرسد..
دو سالگيت هم گذشت پسر آبانى ام، فرصت نشد يك صفحه قشنگ مختص سالروز ميلادت درست كنم و كلى حرف هاى شيرين برايت بنويسم، اين روزها تكرار نشدنى ست... با زبان شيرينت چه ها كه نميكنى!
-مامان منم ميام نه... - من ايندا لالا بودم... - دوس مامان بود؟.. - نذرى داييم؟...
واى كه نكند حسرت لذت اين روزها به دلم بماند، منتظر معجزه ام؟ هيچ كس حال و هواى دلم را عوض نميكند...
...چقدر عكس كه برايت نگذاشتم و چقدر حرف كه ننوشتم، قول ميدهم اولين فرصت جبران كنم... خاطرات دفترت يكى در ميان شده، عذر مادر بى همت را بپذير...
خدا ميداند كه چقدر اين روزها وقت كم مى آورم، بى حوصلگى هم انگيزه ام را گرفته...
راستى مرد كوچك، با اجازه شما از روز تولدت شير خوردن را يكم محدود كرديم، فعلا روزها غير از براى خواب عصر موفق به ترك بوديم، صد البته به لطف خدا بوده و يارى اهل بيت عليهم السلام
شب ها هم همچنان وصل و مست، فداى صداى نفس هاى خواب نازت...
استغاثه به مادر شهيد اين روزها حضرت محسن عليه السلام، مطمئن ترين راه بود براى از شير گرفتنت
مدام در گوشت والعصر ميخوانم كه صبور باشى، براى من هم آسان نيست پسر خوبم، اما...... ان شاالله كه خدا اين دو سال شير دادن را از بنده حقيرش پذيرا باشد.
...كاش يكى هم در گوش من والعصر ميخواند و بر قلبم يس، تا قرار بگيرم و لتسكونو عليها باشم...
المستغاث بك يا فاطمة الزهراء سلام الله عليها
نگرانم... خداياختم بخير كن
